Koniczyna czerwona jest rośliną idealną dla kobiet . Jej prozdrowotne właściwości pomagają w kobiecych dolegliwościach. Czerwona koniczyna skutecznie redukuje negatywne efekty menopauzy. Oprócz tego posiada właściwości o charakterze dermatologicznym. Dzięki temu znalazła swoje zastosowanie w kosmetyce.
Koniczyna czerwona (a konkretnie jej kwiaty) ma niezwykle pożyteczny wpływ na organizm. Zdrowotne właściwości koniczyny pomagają w dbaniu o zdrowie. Od dłuższego czasu wiadomo, że może wpłynąć na wzmocnienie odporności, przyspiesza gojenie ran i owrzodzeń, stosowana jest jako środek wykrztuśny podczas leczenia zapalania oskrzeli, pomaga oczyścić organizm oraz wspiera terapie u chorych na astmę, łuszczycę, choroby serca czy hipercholesterolemię (zbyt dużą zawartość cholesterolu we krwi). W ciągu ostatnich kilkunastu lat znaleziono jeszcze jedno zastosowanie ekstraktu z kwiatów koniczyny czerwonej. Odkrycie to przysporzyło jej znacznie większą popularność niż miała do tego czasu. Mowa tu o łagodzeniu objawów menopauzy.
Obecne w czerwonych (moim zdaniem różowych) koniczynach fitoestrogeny są roślinnym rodpowiednikiem ludzkich estrogenów. Kobiece dolegliwości związane z klimakterium, ale także PMS czy okresem dojrzewania bywają bardzo uciążliwe, a ta wszędobylska roślina skutecznie je redukuje. Możemy parzyć napar z 10 kwiatków uzbieranych w trakcie spacerów po łąkach lub przyjmować koniczynę w formie preparatów – tabletek, soków, wyciągów.
W czym tkwi sekret czerwonej koniczyny?
Kwiaty koniczyny czerwonej mają bardzo bogaty skład. Koniczyna to źródło witamin A, B, C, E i P oraz ważnych dla funkcjonowania organizmu mikroelementów, z których możemy wymienić chociażby wapń, żelazo, potas, magnez, miedź, fosfor, selen czy chrom. Wszystkie te mikroskładniki muszą być dostarczane w odpowiednich ilościach, żeby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Koniczyna zawiera również antocyjany i fenolokwasy oraz małe ilości olejków eterycznych i garbników karotenu.
Na kobiece przypadłości ma przede wszystkim wpływ obecność w kwiatach izoflawonoidów (izoflawonów). Izoflawony działają podobnie do żeńskich hormonów płciowych, ale nie niosą ryzyka wystąpienia poważnych skutków ubocznych (zwiększenia ryzyka nowotworów endometrium i sutka) oraz nie ma co do nich przeciwwskazań (np. niedokrwienie serca, udary mózgu, zakrzepica żył głębokich, holestaza), jak ma to miejsce podczas stosowania hormonalnej terapii zastępczej (HTZ).
W Polsce niewielki odsetek kobiet decyduje się na HTZ, a fitoestrogeny pochodzenia roślinnego są dobrą dla terapii HTZ alternatywą. Badania naukowe wykazały, że stosowanie preparatów z koniczyny czerwonej przez kobiety w okresie menopauzy ma wpływ na:
- mniejsze uderzenia gorąca,
- zmniejszenie nadmiernej potliwości,
- lepszy sen i mniejszą nerwowość,
- polepszenie nastroju i koncentracji,
- zmniejszenie bólów stawów i głowy,
- wydajniejszą pracę serca,
- zmniejszenie suchości pochwy (co łagodzi ból przy odbywaniu stosunku płciowego),
- ochronę przed spadkiem libido.
Izoflawonoidy obecne w czerwonej koniczynie nie zwiększają ryzyka wystąpienia nowotworów, poprawiają gospodarkę lipidową, pracę układu pokarmowego, stan skóry i włosów oraz zmniejszają ryzyko osteoporozy. Są zatem pomocne w większości dolegliwości spotykanych w okresie menopauzy.
Zdarza się, że następstwem menopauzy jest osteoporoza. Wiąże się to ze spadkiem stężenia estrogenów, co w rezultacie prowadzi do mineralizacji kości. Regularnie stosowany wyciąg z czerwonej koniczyny zmniejsza ryzyko pojawienia się choroby i osłabia jej symptomy w przypadku wystąpienia. Jednocześnie oprócz koniczyny zaleca się przyjmować naturalne leki na osteoporozę. Podsumowując, można śmiało powiedzieć, że koniczyna łagodzi negatywne efekty spowodowane przez menopauzę.
Zastosowanie czerwonej koniczny w kosmetyce
Czerwona koniczyna jest chętnie wykorzystywana w branży kosmetycznej. Jest to wynikiem nieprzeciętnych właściwości. Przede wszystkim możną ją spotkać w kremach, żelach, czy też innych preparatach przeciwtrądzikowych.
Ponadto ekstrakt z koniczyny wykorzystywany jest podczas produkcji środków redukujących ilość sebum. Wspomaga ustabilizowanie gospodarki łojotokowej. Nie każdy wie, że wyciąg z czerwonej koniczyny ma dobroczynny wpływ na włosy – przeciwdziała ich wypadaniu. Jest to powszechny składnik szamponów, czy też odżywek.
Czerwona koniczyna może okazać się pomocna podczas trądziku. Przede wszystkim działa ona antybakteryjne, przeciwgrzybiczo, czy też antyoksydacyjnie. Przyspiesza gojenie się ran, a także pełni funkcję naturalnego środka odkażające. Dodatkową zaletą jest fakt, że omawiana roślina wspomaga regulację układu hormonalnego. To właśnie niepożądane zmiany hormonalne mogą być przyczyną trądziku, czy też innych niedoskonałości.
To naturalny lek na wypadanie włosów. Może być alternatywą lub uzupełnieniem dla odżywek. Wzmacnia włosy, ogranicza łamliwość i masowe wypadanie. Zapobiega łysieniu androgenicznemu i zmniejsza łojotok.
Interesujące jest to, że czerwona koniczyna wspomaga utrzymanie kształtu i wielkości, pełności biustu. Właśnie dlatego jest to składnik, który często znajduje się w tabletkach oraz kremach zwiększających objętość tkanki gruczołowej znajdującej się w piersiach.
Optyczne powiększenie biustu może być również efektem pozytywnych zmian w układzie hormonalnym. Warto dodać, że czerwona koniczyna ujędrnia skórę, dzięki czemu biust sprawia wrażenie pełniejszego, a także bardziej sprężystego.
Produkty z kwiatem czerwonej koniczyny można znaleźć w sklepach ekologicznych. Często znajdują się one w zakładkach z produktami poświęconymi zdrowiu i urodzie. Czerwona koniczyna w kosmetyce jest coraz popularniejsza i cieszy się coraz większym uznaniem.
Wpływ na odchudzanie
Czerwona koniczyna nie jest ziołem, które bezpośrednio wspomaga redukcję tkanki tłuszczowej. Stanowi ono jednak uzupełnienie składu wielu popularnych suplementów diety na odchudzanie. Wynika to z faktu, że składniki aktywne zawarte w roślinę wspomagają eliminację toksyn z wątroby czy nerek, czy też szkodliwych produktów przemiany materii.
Koniczyna czerwona a układ krwionośny
Preparaty z czerwonej koniczyny mają pozytywny wpływ na układ krwionośny. Uszczelniają ściany naczyń krwionośnych i działają tonizująco na mięsień sercowy. Dodatkowo roślina lecznicza obniża ciśnienie krwi i poziom „złego” cholesterolu.
Wygląd i występowanie rośliny
Warto wiedzieć, że stanie naturalnym czerwona koniczyna występuje powszechnie na łąkach i w parkach. Poznasz ją po jasno purpurowych kwiatach o kulistych lub jajowatych główkach i drobnych płatkach. Liście charakteryzują się występowaniem w skupiskach po 3 sztuki, mają jajowaty lub eliptyczny kształt. Czerwona koniczyna jest rośliną pastewną i uprawia się ją na pasze. Jest w całości jadalna, ale uznaje się, że korzenie są przydatne do spożycia dopiero po ugotowaniu.
Koniczyna łąkowa to gatunek, który kwitnie nierównomiernie – od maja do września. Dokładny termin kwitnienia zależy od warunków. Zarówno kwiaty, jak i ziele zbiera się w początkowym okresie zakwitania.
W ofercie sklepów zielarskich i aptek najczęściej możem znaleźć ekstrakty z koniczyny czerwonej w postaci tabletek oraz różnego rodzaju herbaty z jej dodatkiem. Herbata z wyciągiem z koniczyny czerwonej jest zalecana do picia po uprzednim zaparzeniu. Jedną łyżkę suszu zalej wrzątkiem i parz pod przykryciem przez 15 min – tak przygotowany napar pij do 3 razy dziennie.
Herbata z czerwonej koniczyny
Zalety
- wygodna forma stosowania,
- przyczynia się do wypełnienia dziennego zapotrzebowania na płyny,
- nieprzeciętny smak oraz aromat,
- możliwość spożywania kilka razy dziennie,
- brak skutków ubocznych,
- łagodna i bezpieczna formuła,
- niska cena zakupu.
Wady:
- niska zawartość drogocennego ekstraktu,
- brak możliwości stosowania w każdych warunkach,
- konieczność parzenia gorącego napoju przez kilka minut,
- specyficzny smak, który nie przypadnie do gustu każdemu.
Tabletki z czerwoną koniczyną
Zalety
- wysoka zawartość ekstraktu z omawianej rośliny,
- wygodna forma stosowania,
- mniejsze ryzyko przekroczenia zalecanej dawki do spożycia,
- brak nieprzyjemnych skutków ubocznych.
Wady:
- >wyższa cena zakupu,
- tabletki wysokiej jakości zwykle należy zakupić drogą internetową,
- konieczność codziennej suplementacji,
- w przeciwieństwie do herbaty, suplement nie przyczynia się do zwiększenia ilości wypijanych płynów w ciągu dnia.
Przeciwskazania do stosowania koniczyny:
Przeprowadzone badania naukowe nie wykazały żadnych poważnych działań niepożądanych u kobiet stosujących suplementy produkowane na bazie koniczyny czerwonej.
Musisz mieć jednak świadomość, że nie są to produkty przeznaczone dla:
- kobiet w ciąży i karmiących piersią,
- dzieci do 12. roku życia (to dość oczywiste)
- oraz osób cierpiących na choroby hormonozależne, związane np. z niedoczynnością lub nadczynnością tarczycy
- stałe przyjmowanie leków
- Światowa Organizacja Zdrowia nie poleca również stosowania preparatów z koniczyny czerwonej razem z tamoksyfenem i innymi lekami antyestrogenowymi.
Potencjalne skutki uboczne to reakcje alergiczne - można do nich zaliczyć m.in.:
- złe samopoczucie, bóle i zawroty głowy,
- nudności i biegunki,
- wysypka, zaczerwienienia, świąd,
- rozregulowanie cyklu menstruacyjnego.
Czerwona koniczyna – zastosowanie w kuchni
Czerwona koniczyna uchodzi za ekstrawagancję na talerzu, ale czasem znajduje zastosowanie kulinarne, zwłaszcza u wegan i miłośników dzikiej kuchni. Można spożywać ją jak warzywo, ale trzeba to robić sporadycznie i w małych ilościach. Najcenniejsze są młode liście i kwiaty. Dodaje się je do zup i potraw a la szpinak. Kwiaty mają jednak mdły, mało atrakcyjny smak. W wielu krajach czerwona koniczyna była traktowana jako pożywienie głodowe. Z jej właściwości korzystali m.in. Irlandczycy w czasie wielkiego głodu w XIX w.
Źródła:
- E. Senderski; Prawie wszystko o ziołach;
- Dr Max – blog: porady i leczenie
- Naturalne Metody – Czerwona koniczyna – nie tylko na kobiece dolegliwości
- Gryszczyńska, Agnieszka & Gryszczyńska, Bogna & Opala, Bogna & Łowicki, Zdzisław. (2012). Zastosowanie roślin leczniczych w menopauzie.
- Ehsanpour S, Salehi K, Zolfaghari B, Bakhtiari S. The effects of red clover on quality of life in post-menopausal women. Iran J Nurs Midwifery Res. 2012;17(1):34–40.
